آویز فنری

آویز فنری متغیر و ثابت

دو نوع اصلی از آویزها و نگهدارنده های فنری وجود دارد، آویز فنری متغیر و ثابت. جفت این دو مدل به شکل گسترده ای در تأسیسات انرژی حرارتی، تأسیسات انرژی هسته ای، صنعت پتروشیمی و تأسیسات متحرک حرارتی استفاده می شوند. 

عموماً، آویزهای فنری جهت تحمل بار و محدود نمودن حرکت و لرزش سیستم لوله به کار می رود. به واسطه تفاوت در عملکرد آویزهای فنری، آن ها به عنوان آویز جابجایی محدود و وزنی متمایز می شوند. معمولاً، آویز فنری از سه بخش اصلی ساخته شده است، بخش لوله اتصال، بخش میانی (که عمدتاً بخش کارکردی است)، و قسمتی است که جهت اتصال با سازه نگهدارنده استفاده می شود.

آویزهای فنری و تجهیزات جانبی زیادی بر اساس عملکرد متفاوت آن ها وجود دارد، اما اصلی ترین انواع آن ها آویز فنری متغیر و آویز فنری ثابت است.

بخش های اتصال آویزها و نگهدارنده های فنری

آویز فنری متغیر

نگهدارنده های فنری متغیر

تئوری عملکردی: از فنر برای تحمل وزن سیستم لوله به شکل مستقیم، استفاده می کند. بنابراین بار خروجی آویز فنری متغیر تناسبی مستقیم با تغییر شکلش دارد.

مشخصات: آویز فنری متغیر نوعی آویز تحمل کننده وزن است و می تواند وزن لوله ها را حمل نموده و بخشی از ارتعاشات آن ها را زمانی که در جهت قائم حرکت می کنند، مستهلک نماید. اما آویز فنری متغیر مقداری نیروی اضافی را به سیستم لوله موجب می شود.

آویز فنری متغیر در حال استفاده

آویز فنری ثابت

آویز فنری ثابت

تئوری عملکردی: طراحی آویز فنری ثابت مبتنی بر تئوری تعادل خمشی است. اساس آن بر طرح هندسی هوشمندانه آن است و می تواند نیروی خمشی را همیشه در تعادل با خمش فنر نگهداشته و نیروی تکیه گاهی را در طی شرایط کاری ثابت نگهدارد. همچنین می تواند ارتعاش سیستم لوله را مستهلک نموده و کاهش دهد و هیچ گونه نیروی اضافی به سیستم لوله تحمیل نکند.

مشخصات: آویزهای فنری ثابت جهت کاهش نیرویی که به واسطه جابجایی ایجاد شده است، مثلاً در بدنه دیگ بخار، انواع مختلف سیستم لوله نیروگاه، و سایر تأسیسات صنعت پتروشیمی که نیاز به تکیه گاه دارند. در حالتی که جابجایی حرارتی تأسیسات بیشتر از 12 میلیمتر بوده، آویز فنری ثابت انتخاب بهتری بوده تا از هرگونه تنش های خمشی خطرناک و انتقال بد آن جلوگیری شود. 

آویز فنری ثابت در حال استفاده